soughia


goidane sun wia feia brennt
süwanes wåssa rinnt ma duach d'händ
es glänzn de schtana auf ewig bemåit

da wind blaht de segln blåst såizige luft
gråsgrüne pflaunzn schickn eanan duft
da moagn wiad munta auf an neichn tåg

du lahnst duat am föesn schaust aussi aufs meea
weit weg vo daham wiegst dei söe hin und her
ka bandl wås bindt ka kettn de håit

des wåssa da nåcht trocknet d'luft aus den fedan
es schpreitzn de nådln grüngraue zedan
und wia vazaubat åtmet mi de einsaumkeit

wås oben im noadn im zweagwux eascheint
des gedeiht da herunten weit mächtig und breit
saundkeandln de kniaschn in launga zeit z'riem
åwa kana dea's gsëgn håt is auf ewig då bliem